ما توی خونه يه گلی داريم كه خيلي جالبه ، همه چيزش معلومه ، توي برگهاش و حتي توي شاخه هاش مثل شيشه پيداست . انگار كه چيزي براي قايم كردن نداره . خيلي هم ناز نازيه ، آبش بايد فلان باشه ، نورش بايد بهمان باشه ، هفته يه بار داروي مخصوص مي خواد و خيلي قر و غمزه هاي ديگه . با اون هيكل دراز بي قواره اش همينطور راست راست تو چشمت نگاه ميكنه و بخاطر رك بودنش آدم رو خرد مي كنه . خيلي وقتها ميام و پاش آب ميريزم و ميشينم و خوب نگاهش ميكنم . وقتي از نزديك بهش نگاه مي كني تمام رگ و پي اش پيداست . ميتوني يه قطره آب رو دنبال بكني و ببيني كه چطور مياد و ميرسه به برگها . هر وقت ميشينم و تماشاش مي كنم به خودم ميگم بهتر نیست بعضي چيزها معلوم نباشه .